VASTENKLOK EN DADELS

‘Kom je vanavond bij ons Iftar vieren?’, vraagt onze vriendin Nazmiye Medet-Yigit, ‘we eten rond 8 uur. We komen graag, want we weten hoe gezellig dit is. Elke avond vieren vastende Moslims dat ze weer een dag hebben gevast door samen te eten en dat heet Iftar.

Elk jaar vasten veel Moslims in de 9e Islamitische maand, die ‘Ramadan’ heet, omdat volgens hen in die maand de Koran is ontstaan. Omdat de Islam de jaartelling op het maanjaar baseert, is hun jaar zo’n 12 dagen korter dan het westerse zonnejaar en schuiven hun feesten elk jaar naar voren. De maand Ramadan heeft 30 dagen en is dit jaar van 12 september tot 12 oktober.

Thuis bij Nazmiye, Metin en hun kinderen Hanife Bahar en Orhan en hun grootouders, wachten we tot een aparte gebedsradio laat horen dat de zon is ondergegaan en de maaltijd kan beginnen. Ondertussen praten we over het vasten.
Orhan is 10 jaar en probeert dit jaar voor het eerst elke zondag te vasten. Hij mag het van zijn ouders helemaal zelf weten maar wil het graag proberen. ‘Want dat hoort zo omdat ik in God geloof’, vindt Orhan. De eerste keer was het best zwaar en had Orhan wel dorst. Maar de tweede keer ging het leuker. Orhan zijn ouders en grootouders vasten ook en dan is het gewoon mooi om het als kind ook te proberen. Op zijn school ’De Ynleat’ zit Orhan in groep 6 en vertelt hij er over. Juf vindt het interessant. De kinderen vinden het gewoon dat Orhan het ook probeert. Dat merkt zijn zuster Hanife Bahar ook op school. Zij is 15 jaar en wil volledig vasten. Ze doet dat met plezier, ‘want het voelt echt goed en het is leuk om zo samen als familie te vasten’. ‘Het hoort bij mij’, vindt ze. Haar vriendinnen stellen wel vragen maar vinden het gewoon dat ze vast. Met volleybal speelt Hanife Bahar gewoon een wedstrijd, dat gaat prima. En als ze honger voelt, denkt ze er aan hoe oneerlijk honger op aarde is. Ze is het met haar moeder en vader eens, dat je de vrede van binnen voelt groeien en ze wil graag dat anderen dat aan haar merken. Anderen kunnen gewoon drinken waar ze bij is, want zij hoeven geen last van haar vasten te hebben. Ze wil juist tijdens laten merken hoe belangrijk het is om rekening met anderen te houden en hoe belangrijk vrede tussen mensen voor haar als Moslima is.

En dan zien we op de vastenkalender dat de vasten wordt verbroken. De radio laat horen: ‘Allah akbar, God is groot’. Eerst krijgen we een dadel en drinken wat water. Want dat is goed voor de maag als je de hele dag hebt gevast. Het zijn bijzondere dadels, want de moeder van Nazmiye heeft ze meegenomen uit Mekka toen ze daar op bedevaart was.
Na het eten loopt de moskee vol. Er is deze maand een tweede imam, want voor de vrouwen is tijdens de Ramadan een vrouwelijk imam. Zij praat met de vrouwen en meisjes over vrouwenvragen, die belangrijk zijn in het dagelijkse leven.
Bij de uitleg aan de vrouwen en de mannen gaat het vooral om vrede. De woorden IslaM en MoSLim zijn namelijk afgeleid van het Arabische woord SaLaaM, wat hetzelfde betekent als het Hebreeuwse woord ShaLoM. In beide Aziatische betekenen de medeklinkers SLM vrede. In een godsdienst heeft het woord Vrede ook een gelovige betekenis en ShaLoM en SaLaaM betekenen: de Vrede van God. Een vrede, die je als Geschenk ontvangt en die je samen met mensen hoort te leven.
De Islam is dus, net als het Christendom en Jodendom een vrede-lievende godsdienst. Wie het Islamitische, Christelijke en Joodse geloof anders gebruikt, bijvoorbeeld voor religieus fanatisme en geweld, handelt in strijd met het eigen geloof.

Corry Nicolay is predikant interculturele communicatie.

Zie: www.studentenproject-nepal.nl

Foto: Orhan Medet met de dadels, klok en kalender, foto Bote Nicolay.