Prelude, Omrop Fryslan Uitzending 19 september 2010

De Internationale dag van de Vrede

Gisteren viel rond half 2 de schaduw van de Davidsster op het gras van de Joodse Begraafplaats in Sneek. Want het nieuwe kunstwerk is zo gemaakt dat dit op Jom Kippoer, de Joodse Grote Verzoendag, gebeurt. En dat was gisteren.
Aanstaande dinsdag is het op 21 september de Internationale dag van de Vrede. De Verenigde Naties hebben deze dag ingesteld 20 jaar na de meest verwoestende oorlog in de menselijke geschiedenis, de 2e Wereldoorlog. Want vrede is een gemeenschappelijke wens van mensen over de hele wereld. Dit jaar wordt vooral de jeugd aangesproken vanuit het motto “Vrede = Toekomst’. De Verenigde Naties roept de jeugd op: Deel je plannen en ideeën met creativiteit en passie, want de wereld is binnenkort in jullie handen.

Maar deze oproep richt zich via de jeugd natuurlijk ook op de volwassenen met wie de jeugd samenleven en opgroeien. Vrede = Toekomst. Bij creativiteit en passie denk ik aan dat wat mensen aanspreekt en inspireert, namelijk het eigen geloof en levensovertuiging. Natuurlijk hebben we onderling best veel verschillen, maar in één wezenlijke oproep kunnen we ieder vanuit onze godsdienst de handen ineen slaan. Namelijk de oproep om in vrede samen te leven. Bij geen enkele godsdienst wordt eraan getwijfeld dat wij dit als mensen kunnen, we hebben daar juist talenten, aanleg voor gekregen om dat te kunnen. De vraag is of we dat geloven en waar willen maken.

Voor mij hangt dit samen met het hart van mijn Christelijke geloof.
En andere gewone gelovigen beleven dat ieder vanuit hun eigen geloof.
Zo roept de Davidsster de Joden op beide driehoeken, die van het leven op aarde en het geloof in de Eeuwige, op elkaar te leggen. Daarom hebben zij gister stil gestaan bij dat wat verkeerd en goed is voor het leven van medemensen en voor het eigen leven. Want het geloof vertelt hen: ‘In de ogen van je medemens ontmoet je de Eeuwige, ontmoet je God’. En er staat niet bij dat dit alleen geldt voor geloofsgenoten, het geldt voor medemensen zonder onderscheid. Bij diezelfde oproep hebben ook de gewone Moslims stil gestaan tijdens hun vastenmaand Ramadan: Ontmoet de medemens vrede in de mens die jij bent, ook vanuit je geloof in Allah, in God. En wanneer ik met mijn collega, de Hindoestaanse priesteres spreek, zegt zij vanuit haar Godsbeleving OHM: als Hindoe zijn wij bedoelt om in vrede samen te leven en vrede uit te dragen in de mens die we zijn.

Als Christen lees ik in mijn geloofsboek, de Bijbel, dat Jezus ons vanuit God oproept om als vriendelijk mens te leven. Er staat: ‘Wees over niets alleen maar bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt. Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Jezus Christus bewaren’. En Jezus legt dit uit als hij zegt: ‘Loop vanuit de innerlijke vrede bij elkaar als mensen binnen. Als de ander jouw vrede niet wil, ga dan verder maar laat de vrede bij jou blijven. Dus wordt niet hard en kwaadaardig, blijf een mens die de vrede lief heeft, laat als vredelievend mens Gods gezicht zien aan de medemens.’

Het valt het mij op dat we als Joden, Moslims, Hindoes en Christenen, alle vier een vrede-lievende godsdienst aanhangen. Een vrede, die je als Geschenk van God in je hart ontvangt en die je samen met mensen mag en kan leven. Dus wie het Islamitische, Hindoestaanse, Joodse en Christelijke geloof anders gebruikt, bijvoorbeeld voor religieus fanatisme en geweld, handelt in strijd met het eigen geloof. En dat is volgens de gewone Moslim, Hindoe, Jood en Christen het ergste wat je met je geloof kunt doen.

Vooruitlopend op de internationale dag van de Vrede wens ik u en jou: Sjalom, Salaam, Vrede, de Vrede van Christus toe. Het verlangen naar vreedzaam samenleven wordt bezongen in het Joodse lied Tov Lalèchet Ba-Drachièm – Het is goed samen langs de wegen te