Over zijn eerste dag in Nederland vertelt ds. Samuel: "Ik liep door Amsterdam en plotseling stapte een man op mij af die aan mijn baard voelde. Op niet al te vriendelijke toon vroeg hij of het een moslimbaard was. In hoeverre is er oog voor de rijkdom van de diversiteit hier in Nederland?, vroeg ik mij daarna af. Op de campus van het HMI vieren we deze diversiteit elke ochtend. We vieren de verschillen, we verdiepen ons eigen geloof en we weten dat de ander dat ook doet. Het is belangrijk, dat je niet alleen tegen elkaar zegt dat die ander natuurlijk ook gelijk kan hebben, maar dat je zegt: ‘Ik weet dat jij ook serieus met je geloof bezig bent’. Ik zou iedereen in Nederland willen uitnodigen om de diversiteit met ons mee te vieren en samen met ons het geloof te verdiepen. Kom, laten we de diversiteit vieren”

Ds.Samuel kiest niet voor de dogmatische insteek waarmee je op de vraag naar waarheid stuit. Dan zijn we volgens hem te veel met het hoofd en te weinig met het hart bezig. Er dient gezocht te worden naar harmonie. Belangrijke vragen zijn:

• hoe zet je jouw God naast andere opvattingen
• hoe zet je jouw Jezus naast andere opvattingen
• hoe zet je jouw kerk of gemeenschap naast andere kerken en gemeenschappen
• hoe zet je het Koninkrijk van God naast andere koninkrijken

Het verschil tussen religie en geloof is volgens ds. Samuel: religie wordt gemaakt door mensen, zij maken afbeeldingen van God in hun hoofd en verstand. Geloof geeft God ons mensen in ons hart en in ons verstand, geloof is een geschenk wat je mag ontvangen en aannemen. De waarheidsvraag geeft vooral problemen want dan wil je gelijk hebben.

Dit herken ik ook in mijn jarenlange ervaring met geloof en diversiteit. Samen met de imam, rabbijn en hindoestaanse priesteres parkeren we bewust de waarheidsvraag. Het gaat er eerst om elkaar te willen begrijpen. Wees nieuwsgierig naar elkaar en stel vragen, dan zie je begrip en verandering optreden. Het handvat voor vragen is de W-H-W code: wat - hoe - waarom. Het gaat er niet om dat je het eens bent met elkaar, maar dat je elkaar begrijpt. Het is een groot geschenk van God, dat wij elkaar kunnen begrijpen. Dit heeft Jezus ons toch voorgeleefd? Ik merk dat jonge mensen geen angst kennen, maar wel nieuwsgierigheid. De jeugd groeit op met al die diversiteit en vindt dat meestal gewoon. Misschien is het handig om in dit geval van hen te leren in plaats van andersom.

Corry Nicolay is PKN predikant interreligieuze communicatie.
Bovendien is ze voorzitter van de stichting 'Studenten en Musahar Project Nepal (SMPN)
wat samen met de Nepalezen ontwikkelingswerk verzorgt voor kansarme jongeren en kinderen.