Tijdens de Kleurrijke Viering gebruiken we het verhaal van de Bremer Muzikanten. Ik zal het verhaal aanpassen. Want we komen uit het Hindoeïsme, Boeddhisme, Jodendom, Humanisme, Soefisme, de Islam en het Christendom.
Enkele weken later sta ik in Bhutan verbaasd te kijken naar de afbeelding van een olifant, aap, konijn en vogel, die net als de Bremer Muzikanten op elkaars rug staan. Dit Boeddhistische verhaal is veel ouder maar heeft dezelfde strekking.

Tijdens de kleurrijke Viering op 21 maart luisteren de mensen naar het verhaal.
'Veel jaren komen de mensen graag in het cafeetje. Maar de laatste tijd is de sfeer verandert. Mensen gaan ruw met elkaar om, schampen over elkaar, maken wrede grapjes en ze maken elkaar belachelijk en bespottelijk. Argwaan naar elkaar en huiver voor elkaar voeren de boventoon. De goede sfeer is verdwenen en is negatief geworden.
De dieren die bij die mensen horen merken dit. Ze steken hun koppen bij elkaar: het paard, de ezel, het schaap, de hond, de kat, de haan en de parkiet. Ze bedenken een plan. Als het donker is staan de dieren klaar.
En dan barst het los: het paard hinnikt luid, de ezel balkt, de hond blaft fel en luid, het schaap blaat, de kat miauwt en krijst, de haan kraait en de parkiet piept schel. Ze stampen met hun poten op de grond en tegen de deur en slaan tegen de ramen. Ze staan op elkaar waardoor vreemde schaduwen op de muren vallen.
De meeste mensen schrikken zich naar. Ze worden bang van al die vreemde geluiden en schaduwen en nemen de benen. Het negatieve verdwijnt uit het café.
Enkele mensen zijn niet bang, maar wel nieuwsgierig. Zij blijven. Zij stralen het positieve uit. Ze verschillend als ze zijn maken de dieren voor de mensen in het café een mooi samenhangend geluid. De sfeer is prima, ook voor de dieren is het veilig en goed in dat café. De wereld om hen heen bloeit op door hun onderlinge kleurrijke tolerantie.’

Iedereen krijgt een kleurrijk handje met de vraag een wens te schrijven voor iemand anders. Na het ophalen worden de handjes willekeurig uitgedeeld. In ‘mijn’ handje staat: ‘Dat mijn medereiziger/ster verbonden blijft met de eigen Bron en zijn/haar omgeving’. Er omheen staan OHM-tekentjes, de wens komt van een Hindoe. Mijn vriend de imam heeft deze wens gekregen: ‘Dat inzicht je pad mag verlichten en liefde laten bloeien in al je contacten met de wezens die met jou leven op deze aarde’.

Iedereen krijgt een boekenlegger met levenswijsheden voor ‘Kleurrijke tolerantie’.

• Hindoeïsme: Wees de verandering die je in de wereld zilt zien.
  
• Christendom: Behandel de ander net zoals jezelf behandeld wilt worden.
  
• Islam: Allah heeft ons verschillend gemaakt, opdat wij elkaar leren kennen.
  
• Boeddhisme: De grote weg is niet moeilijk zolang je geen onderscheid maakt.
  
• Humanisme: Zelf denken, zelf doen.
  
• Jodendom: Niet de mens maar de intentie van de mens is de maat van alle dingen.
  
• Soefisme: De dingen zijn zoals gij ze beschouwt.

Handen grijpen in elkaar wanneer we elkaar de vredeswens geven, die bij ons eigen geloof en levensovertuiging hoort.

Corry Nicolay is PKN predikant Kleurrijke communicatie.