Wanneer ik in de gemeente het woord 'lazarus' opvang, moet ik denken aan de betekenis ervan. Een betekenis die juist in de tijd voor en na Pasen zo centraal staat.

Weinig mensen zullen hun kind de naam Lazarus geven.
Want de flauwe grappen liggen immers voor het oprapen als je zegt: 'Ik ben Lazarus'.
Lazarus betekent in de volksmond: stomdronken.
Die betekenis heeft het woord gekregen omdat Lazarus opgewekt is.
De betekenis van 'hij is opgewekt' kan zowel betekenen 'hij is opgestaan' als 'hij is vrolijk'.
Dit vrolijk zijn wordt dan in verband gebracht met het dronken zijn.
Gemakkelijk denken we dat iemand die uitbundig vrolijk is, 'te veel zoete wijn heeft gehad'.
(denk aan het Pinksterfeest)

In de Bijbel betekent het woord 'Lazarus' dat je aangewezen bent op Gods barmhartigheid, die je 'opwekt' in je leven en na je leven.
Dat Lazarus was aangewezen op Gods Barmhartigheid is duidelijk, want hij is al vier dagen dood.
Lazarus is een man van de vierde dag en dan is er toch echt geen enkele hoop meer. (Johannes 11)

Dat dood zijn moeten we niet alleen letterlijk opvatten.
Je kunt je ook levend dood voelen omdat je volkomen uitgeblust bent , je vreugde en liefde zijn dood, je verwachtingen zijn dood.
Net als Lazarus kun je een mens van de vierde dag worden.
Sommigen proberen dat doodse gevoel weg te drinken en worden 'lazarus' in de verkeerde betekenis van het woord.
Jezus laat zien dat wij 'lazarus' mogen zijn in de goede zin van het woord,
namelijk: aangewezen op dat steunende en opbeurende van God.

Tegen alle Lazarusssen zegt Jezus:
Sta op, je leven is niet voorbij,
je mag opnieuw beginnen, samen met mij.
Ik trek je op, kom trek je op aan mij.
Leef met mij, kom leef vanuit mij.
'Opgewekt' mogen we dan verder onze weg gaan in het leven.

Corry Nicolay is PKN predikant in Friesland