Ik weet nog dat ik op een winteravond samen met mijn vader naar huis fietste. We zeiden zo goed als niets. Maar bij iedere boerderij die we voorbij kwamen, let mijn vader zich ontvallen: “Kijk, daar brandt nog licht! Bij Van der Berg brandt nog licht; bij tante Anne brandt nog licht en kijk: ook bij de slager brandt nog licht”. En dan waren we thuis en ook daar brandde nog licht.

Terugdenkend aan toen, zou ik zó en niet anders door onze donkere wereld willen fietsen en me laten ontvallen:
Kijk, in het jodendom brandt nog licht.
Kijk, in het oosten van de wereld brandt nog licht.
Kijk, in het westen van de wereld brandt nog licht.
Kijk, in het christendom brandt nog licht.
Kijk, in de islam brandt nog licht.
Kijk, in het hindoeïsme brandt nog licht.
Kijk, in het boeddhisme brandt nog licht.
Kijk, bij de bahà’i brandt nog licht.
Kijk, in het humanisme brandt nog licht.

En dan, na die hele lange fietstocht thuiskomen en zeggen: ook bij onze overtuiging brandt nog licht. En laat dat nou het huis en het licht zijn waar ik me het beste thuis voel”.

Gedachte uit de Soefi Beweging"