Deze periode met haar feesten doet denken aan de discussie die onlangs hoog op laaide. De opmerkingen vliegen als kaas, shoarma, oranjekoer en kebab door de lucht tijdens een gastles over ‘Integratie’ in een VWO-klas in Leeuwarden. Het is blijkbaar raak.

Het gaat over ‘Integreren’. Wat is dat? ‘Je aanpassen.’ ‘Niet opvallen.’ ‘Welnee, jezelf blijven en anderen dus ook.’ ‘Lulkoek, bestaat niet, wordt een bende’, vindt een ander. ‘Opzouten als ze niet gewoon willen doen’, en de sfeer wordt grimmiger in de kleurrijke groep. Bruine, blauwe, wijde en smalle ogen kijken naar elkaar en naar mij. Zo van: ‘Kom maar op.’

Ja, ze willen wel weten wat er in het woordenboek staat: ‘Integratie = verschillende elementen samenvoegen tot een samenhangend geheel.’ ‘Dus niet allemaal een broodje kaas en een onduidelijk slaatje’, roept een meisje. Ze was aanwezig bij de naturalisatiedag in Leeuwarden en … nou ja, je wilt fatsoenlijk blijven en de oranjekoek was gelukkig lekker. Als Hindoe had ze overlegd met een Moslima en ze hadden het zekere voor het onzekere gekozen en sommige dingen niet gegeten. Want zij eet geen rundvlees of dingen die in verkeerde olie zijn bereid en de Moslims eet gaan varkensvlees.
Ik grinnik en vertel over onze ervaring in Nepal, toen ons computerproject voor arme studenten daar feestelijk werd geopend. Een journalist uit Leeuwarden was erbij en had op ons verzoek een Edammer kaar met Friese en Nederlandse vlaggetjes meegenomen. Hij maakte in Nepal de kaas op z’n Nederlands klaar en het werd rondgedeeld. Iedereen nam ervan en leek het lekker te vinden. Toen de journalist naar het toilet moest, kreeg hij de slappe lach en schaterde het uit. In de pot dreven allemaal kaasblokjes, waar net even op was gekauwd.
Want natuurlijk zeg je niet openlijk in Nepal dat je het niet lust. Het fatsoen vraagt om een positieve houding naar anderen en je wilt beslist niet nee zeggen en sneu doen. Het idee alleen al! Maar je moet het wel door je keel kunnen krijgen, dus zoek je een oplossing.

Integratie: de verschillende elementen kunnen er zijn en blijven en ze kunnen best een samenhangend geheel vormen. Kijk maar naar het eetfeest ‘Kleurrijk Azië’ wat in Leeuwarden op het Zaailand was. Dankzij integratie is er ruimte voor verschillen in onze samenleving en kon je die dag rijkelijk proeven en smikkelen van de verschillende eetculturen.

Corry Nicolay, interculturele communicatie.