Tijdens het straatfestival in Leeuwarden staan ze in de rij, jonge meiden en vrouwen die hun hand laten versieren met henna. En later tijdens ‘Multi-Kulti’in Heerenveen gaat het net zo. De meiden ruiken aan de zoetige geur van de henna op hun handen, ze snuiven de geur op en zeggen: ‘Dus dat is nu echte henna’. ‘Pas op’, roept Shana,’niet tegen je bloes houden, want de rode hennakleur gaat er heel moeilijk uit’. Dus minstens 15 minuten geduld, want dan is de kleur goed in je huid getrokken. ‘En nu geen handen meer wassen?’. ‘Welnee’, lacht Shana, ‘alleen met blekende zeep of afwasmiddel lost het snel op, doe maar zachte zeep. Plezier ermee’. Vrolijk zit ze een kwartier om zich heen te kijken, springt dan op en showt iedereen haar mooie handen.

Ik moet denken aan die avond in Leeuwarden-Oost. ‘Kom je bij mijn Hennafeest?’, vraagt Zeyna. Ze gaat trouwen. Op rituele wijze neemt ze met het Hennafeest afscheid van haar meisjestijd en bereid zich voor op het getrouwd zijn.
De kamer bij haar thuis zit vol vriendinnen. Als het zo ver is, zit Zeyna in het midden. Liefdevol leggen de vrouwen een doorzichtige rood met gouddraad versierde sluier over haar hoofd. Zingend draagt iedere vrouw de schaal met brandende lichtjes en henna om haar heen en spreekt een wens uit. Ineens heb ik de schaal in mijn hand en de ogen nodigen mij uit om Zeyna ook een wens te geven. Met de henna in mijn handen vraag ik in de glans van de brandende lichtjes, dat de Zegen van God haar leven als een hoopvol licht omringt en draagt. De Moslim-vrouwen knikken blij. Goed is het om zegen te vragen wanneer een vrouw gaat trouwen. Zeyna zoekt deze steun en open zich voor de Islamitische en Christelijke wensen.
Wanneer alle vrouwen hun hartenwens over Zeyna hebben uitgesproken, zijn haar wangen nat van ontroering. Met een warme blik kijkt ze ons allemaal aan. Armen gaan om elkaar heen en er wordt royaal geknuffeld en gezoend.
Daarna worden onze handen getekend met henna. Hiervoor hebben de Turkse vrouwen een Marokkaanse vrouw gevraagd. Want ze weten hoe mooi dat in Marokko gebeurt. De vloeibare henna wordt in een spuit gedaan en via een dikke naald boven op de hand gespoten. Prachtige figuren tekent ze met de henna via de vingers naar de hand, kunstig uitlopend op de arm. Ook mijn hand wordt uitnodigend gepakt. Wil ik ook het teken van onderlinge verbondenheid en solidariteit tussen vrouwen openlijk dragen?
En ik zie geboeid toe hoe de henna mijn hand versiert. Het voelt wat warm wanneer de henna in de huid trekt. We dansen volop, met onze getekende handen voorzichtig voor ons uit gestoken. Wat een plezier hebben we!
Diep in de nacht ga ik naar huis met een mooi getekende hand en een wat licht hoofd van de henna. De volgende dagen kan ik aan iedereen, ook zondag in de kerk, uitleggen wat er met mijn hand is gebeurd. Glimlachend ervaar ik de onderlinge verbondenheid en vrouwensolidariteit.