In de buurt van Leeuwarden zal het gebeuren. Een heel bijzondere trouwviering, waarna ze samen verder kunnen vluchten. Als ik in vertrouwen met enkele mensen erover spreek, is er steeds meer mogelijk. Beiden mogen ze gratis naar een kapper en zij krijgt een bruidsboeketje. Van een ander mogen ze trouwkleren uitzoeken, kleren die je ook na de trouwdag kunt dragen. Een ander biedt drinken met iets lekkers aan na de trouwdienst.. Een kleine cantorij gaat geloofsliederen zingen die bij hun eigen land horen. Weer een ander betaalt een kleine trouwbijbel, die je op een verdere vlucht mee kunt nemen. Een diaconie geeft hen een gift. Het wordt een ontroerende trouwviering, ontroerend voor het bruidspaar en ook voor ons die dit met hen mogen delen. Met liefde mag ik over hen de zegen van God uitspreken, waarna we samen een bewijs van dit gebeuren ondertekenen. Met dit bewijs kunnen ze bij hun verdere vlucht aantonen dat ze zijn getrouwd, omdat een kerkelijk huwelijk erkend wordt in dat andere land waar ze hun heil gaan zoeken.
Daarna nemen we afscheid …

Zij is in 1990 en hij in 1995 naar Nederland gevlucht. Ieder uit een ander land. Ze leren elkaar in een Asielzoekerscentrum kennen en zijn van elkaar gaan houden. Zo graag willen ze samen verder kunnen leven. Hun liefde betekent veel voor hen, hun liefde geeft steun en kracht. Ze leven al 18 en 13 jaar als vluchteling in Nederland. Veel, heel veel hebben ze meegemaakt. Goede dingen van mensen, maar ook vreselijke dingen van regeringen. In Nederland zoeken ze veiligheid en een toekomst. Maar dat is steeds moeilijker en zwaarder geworden. Een keer verzucht zij dat ze als vluchteling er niet echt als mens mogen zijn in Nederland, een dier heeft het volgens haar beter. Want ze leest over de dierenbescherming en over een politieke partij die voor dieren opkomt in Nederland.
Lang zag het er naar uit dat het goed zou komen, maar ze vallen al met al definitief buiten de Pardonregeling. Omdat ze uit verschillenden landen komen, zullen ze bij uitwijzing elkaar kwijt raken. Waren ze maar getrouwd, dan kunnen ze samen blijven. Als vluchteling mag je echter in Nederland geen burgerlijk huwelijk sluiten. Maar dankzij een groepje mensen van goede wil zijn ze nu toch samen verder gevlucht vanuit de kracht van hun liefde en de ervaren steun van medemensen.

Corry Nicolay, interculturele communicatie.