‘Krachtig, levendig en scherper’, is het thema van de 31e Kirchentag die afgelopen week in Keulen is gehouden. Krachtig is de oranje kleur van de sjaal die gedragen werd door ruim 120.000 deelnemers, het voelt als Koninginnedag. Levendig zijn de verschillende letters en kleurige linten die worden geruild en verzameld, aangescherpt wordt de betekenis van de G8 door Desmund Tutu en vele andere sprekers.
De Deutsche Evangelische Kirchentag (DEKT) is een onafhankelijke lekenbeweging! Dit past helemaal bij het gedachtegoed van Luther, die nadrukkelijk in zijn leven heeft laten zien dat kerkregels er zijn voor het heil van mensen en dat het heilloos toe kan gaan wanneer dit zich omdraait! Daarom kan er veel tijdens de Kirchentag. Nauw werkt de Kirchentag-organisatie samen met de Lutherse Kerk, samen dragen ze deze dagen. Ook nu in Keulen werkt het Gemeentebestuur mee in ondersteuning en facilisering. Zo zijn de scholen tijdens de Kirchentag dicht en kunnen jongeren studiepunten halen wanneer ze meewerken als helpende. Omdat ook mensen uit andere landen deelnemen en meewerken, is een Internationale Commissie opgericht met leden uit ruim 20 landen. Namens de ‘Protestantse Kerk Nederland’ ben ik lid van deze commissie. De Kirchentag wordt elke twee jaar gehouden in een andere Duitse stad en is uitgegroeid tot de grootste Protestantse happening ter wereld.
Deze keer worden het centrum van Keulen en de Messe overspoeld door jongeren en volwassenen voor lezingen, muziek, dans en zang. Elke avonds staan tienduizenden mensen met een brandende kaars langs de Rijnoevers en op de bruggen voor de avondzegen. Ook Nederlanders zijn royaal aanwezig tussen de ruin 5000 buitenlandse Kirchentag-gangers: ruim 300 zijn er alle 5 dagen en nog eens 350 mensen komen een dag met een bus overal vanuit Nederland. Want Keulen ligt dichtbij. In het ‘Internationale Centrum’ ontmoet ik ook Friezen uit Bergum, Leeuwarden, Dokkum, Jubbega, Steenwijk, Heerenveen en St. Johannesga.
Veel Nederlanders lopen binnen bij de tweetalige Kerkdienst die ik samen met mijn Duitse collega verzorg over ‘Nachbarn im Glauben’. Samen met het koor uit Geleen zingen we tweetalige liederen. Als groet knopen de kerkgangers elkaar een bandje om de arm met de kleuren van de Duitse en Nederlandse vlag. Natuurlijk is er na afloop op z’n Nederlands koffie met een stroopwafel.
Als medewerkster kan ik overal binnenlopen en ineens zie ik aartsbisschop Desmund Tutu zitten in zijn rode kleren. Spontaan loop ik naar hem toe, stel me voor en hij gaat er even goed voor zitten als ik een foto maak. Samen met ruim 40.000 mensen, waaronder veel jongeren, luister ik naar hem, terwijl beelden van de G8 op een groot scherm te zien zijn. Tutu houdt ons een spiegel voor en zegt: ‘Als Afrikaner mag ik aan jullie Westerse G8-poort liggen in lompen van armoede, honger en aids. Terwijl ik als Afrikaner uw broer ben, want ik ben Gods kind en niet Gods stiefkind. Waarom praten jullie in de G8 over ons en niet met ons?’ … ‘Hoe kan het ‘, vraagt Tutu zich af, ‘dat gelovige mensen apartheid accepteren, dat de holocaust kon gebeuren’. Wij Christenen zijn verantwoordelijk volgens Tutu, we kunnen nooit meer zeggen dat het Christendom geweldloos is. ‘Er zijn namelijk goede en slechte Christenen, goede en slechte Moslims, goede en slechte Hindoes’. Apartheid begint volgens Tutu als je zegt; Mahatma Ghandi is geweldig, wat jammer dat hij geen Christen is. Dalai Lama, je bent geweldig, wat jammer dat je geen Christen bent. Tutu roept ons stralend toe: ‘Alle mensen zien wij als kinderen van God, ja toch, echt álle. Dus kan ik niet anders dan dit zeggen: God is geen Christen. God is namelijk God van alle mensen. Geweldig! En als je een Christen bent, probeer dan door de ogen van Jezus te kijken en te handelen’. Maak de wereld mooi voor God, door beschutting voor elkaar en medemenselijkheid te leven.’
Bij de Openingsdienst hebben we allemaal een Kirchentag-viltje met een letter erop gekregen. En dus hebben we elkaar nodig om woorden te maken die belangrijk zijn voor een mooie wereld. Ook krijgen we van de verschillende kerken in Duitsland lintjes en door te ruilen kun je een regenboog aan kleuren verzamelen.
Bij de Slotdienst gaat het over God die tegen de profeet Elia zegt: ‘Sta op en eet’. Eet Gods woorden als brood, drink ze als krachtgevend en levendig en scherp je eraan. Want het maakt uit wie je bent en wat je doet op aarde. En weer lukt het om mensen bij elkaar te krijgen als we met onze letters de woorden maken: ‘Levendig, krachtig en scherper’ en de kleuren van de regenboog er met onze gekleurde linten omheen leggen. Daarna klinkt as afscheidsgroet op straat, op het perron en in de trein: ‘Tot over 2 jaar in Bremen’.
Corry Nicolay, Nederlands contactpersoon namens de PKN