Al de dagen?
Een klein meisje keer mij met lichtenden oogjes stralend aan en zei: ‘Ben jij ook een oma?’ Een ander kind vroeg of ik al helemaal 30 jaar was en riep daarna: 'Bent u wel of niet heel oud?' Tja, zo gaat dat, onontkoombaar gaat de tijd met ons mee.
En dan kijk je terug.

Waar zijn ze gebleven, die jaren ... als zand tussen je vingers doorgeglipt.
Als je alleen op zoek gaat naar voorbije uren, dagen, jaren, zou je er somber van worden.

Juist daarom roept de dichter van Psalm 90 ons in vers 12 toe:
   'Leer ons de dagen tellen, dat wij een wijs hart bekomen ...'. Anders gezegd, het gaat er niet om dat wij betreuren wat door onze vingers is geglipt. Nee, het gaat erom dat wij ons de belang¬rijk¬ste momenten herinneren. .
Momenten die ons leven hebben gekleurd. Momenten die vreugde of verdriet brachten. .
Momenten van hoop of wanhoop. Momenten die ons gemaakt hebben tot wat we nu zijn. .
Wie zo zijn en haar dagen telt, ziet dat het eigen leven veel meer inhoud heeft dan jezelf had durven hopen. .
Wie zo zijn en haar dagen telt, zal zelfs de hand van God kunnen bespeuren in het eigen leven. .
Wie zo zijn en haar dagen telt, vreest de toekomst niet, want die weet dat er Eén is Die je bewaart in je leven op aarde ... en dat blijft doen wanneer je dagen op aarde zijn uitgeteld.

Ds. Corry Nicolay.