Dit zijn oude joodse wijsheidsverhalen, waar ook veel van in de bijbel staan. We noemen ze dan een 'gelijkenis'. Bij deze kort en krachtige verhalen gaan humor en ernst hand in hand. Ze prikkelen tot glimlachen en nadenken. De verhalen zijn oud, maar de betekenis blijft actueel omdat ze gaan over de zoektocht naar een eerlijke manier van leven, zoals eigenlijk is bedoeld.
Daarbij hangen 2, nee eigenlijk 3 relaties ten nauwste samen: die van de mens met zijn en haar Schepper en met de medemens.
Dit verhaal is wat langer, maar even krachtig.

En God glimlachte ...
Er waren een zuster en broer. Samen bezaten ze één veld. Van de opbrengst van dat veld kreeg ieder de helft. De oogsttijd kwam. Na een hele dag op het veld gewerkt te hebben gingen ze 's avonds moe naar bed.
De oudste van de twee, de zuster, kon de slaap niet vatten. Ze dacht: het is niet eerlijk, als ik de helft van de opbrengst krijg, daar ik alleen ben en mijn broer ook zijn vrouw en kinderen moet onderhouden. Daarom stond ze op, ging naar haar deel van het veld, nam drie schoven en zette deze bij die van haar broer.
Maar ook de jongste, de broer, kon niet in slaap komen. Hij dacht: Het is niet eerlijk, als ik de helft van de opbrengst neem. Mijn zuster leeft alleen en heeft een extra deel nodig om te kunnen sparen voor haar oude dag, terwijl mijn gezin later voor mij zal zorgen. Daarom stond hij op, ging naar zijn deel van het veld, nam drie schoven en bracht deze bij die van zijn zuster.
Toen ze 's morgens weer op het veld kwamen, waren ze verbaasd, omdat ieder nog evenveel schoven had. Maar ze zeiden niets. De tweede nacht bracht elk weer drie schoven naar het deel van de ander. Ook de volgende morgen zagen ze dat er niets veranderd was. Ze waren verbaasd, maar zeiden niets.
De derde nacht toen ze de schoven aan het verplaatsen waren, kwamen ze elkaar midden op het veld tegen.
Toen begrepen ze wat er gebeurd was. Ze omhelsden elkaar en huilden.
En God zag, glimlachte en zegende hen.