Vanaf 1980 heb ik als onderwijzeres en taaldocente veel moslims, hindoes, joden en boeddhisten leren kennen. Dan ontmoet ik geen godsdiensten, maar wel mensen voor wie hun geloof en levensovertuiging net zo waardevol is als mij het christelijk geloof. Door die contanten ben ik theologie gaan studeren en dominee geworden.

Regelmatig stellen mensen vanuit meerdere godsdiensten de vraag: is een protestant ook een christen? En iemand die doopsgezind is? En hervormd? Hebben jullie nog meer namen? Het valt mij op welk antwoord een jood, moslim, hindoe en bahá’i geeft wanneer iemand hen vraagt, ben je gelovig. "Ja, ik ben een jood, moslim, hindoe, bahá’i", antwoorden zij. Als ik meer wil weten vertellen ze bij welke geloofsrichting ze horen. Lange tijd antwoordde ik op de vraag of ik geloof: "Ik ben hervormd of ik ben protestant". Waarop de vraag volgde: "Is dat een christen?" En ineens viel bij mij het kwartje. Raar eigenlijk om je eerst bij de verdeelnaam te noemen, protestant, katholiek, doopsgezind, vrijgemaakt, vrijzinnig, ga zo maar door. Het is mooier om eerst onze gezamenlijke oorspronkelijke naam te gebruiken, de naam van Jezus die wij als Christus belijden. Daarom zeg ik nu als ze vragen: "Geloof jij?", "Ja, ik ben christen". Dat bevalt me prima en het wordt meteen begrepen. Op formulieren, zoals bijv. in een ziekenhuis, vul ik dit in en regelmatig wordt gevraagd: "Klopt dat?" , "Ja, dat klopt, ik ben christen". En desgevraagd leg ik uit dat ik bij de protestantse kerk hoor.

Hierdoor droom ik ervan dat kerken zich gewoon een "Christelijke Kerk" gaan noemen en pas daarna de richting noemen die centraal staat. Door het oerwoud van onze vele verschillende namen lijkt het of de verdeeldheid bovenaan staat binnen het christelijke geloof. Dit vind ik verdrietig. Dit doet afbreuk aan de eenheid die christenen in Jezus Christus verbindt. Eén zijn in Christus heeft nooit betekent dat we het in alles met elkaar eens moeten zijn. De onderlinge verschillen zijn er en blijven er. Maar die mogen toch geen excuus zijn om de verschillen als uitgangspunt te nemen in de naam die we naar buiten toe gebruiken?

Ik vindt het heerlijk om christen te zijn en die aloude naam te dragen. Hierdoor ervaar ik steeds weer opnieuw de verbondenheid met Jezus. Dit heb ik mogen ontdekken dankzij het optrekken met gelovigen van verschillende godsdiensten en levensovertuigingen. Daardoor is mijn geloof nieuw leven ingeblazen en heeft mijn geloof en leven meer kleur gekregen. God zij dank.

Op dit moment functioneer ik als freelance predikant, ga voor in kerkdiensten en leidt andere vieringen en rituelen. Via mijn website komen regelmatig kleurrijke jonge stellen bij mij voor een huwelijksviering of een ander interreligieus ritueel. Dit doe ik van harte, Want ik geloof in één God, die zelfs binnen het christelijke geloof verschillend door mensen wordt herkend.

Corry Nicolay is PKN predikant Kleurrijke communicatie.