Voor veel islamitische vrouwen is hun geloof net zo dierbaar is als voor mij het christelijk geloof. Ze ervaren het islamitische geloof als de grond onder hun voeten, als iets waarop je terug kunt vallen. Dit geldt in het bijzonder tijdens het wonen in een niet islamitisch land, met andere culturele en godsdienstige gewoonten. De vrouwen zoeken naar een goede manier van leven, goed voor hen als islamitische/ gelovige vrouw. Het is vaak laveren, en wikken en wegen tussen waarden van de Islamitische en de Nederlandse cultuur. Het lijkt op het lopen op eieren, een wiebelige weg, waarbij je ook wel eens uitglijdt omdat je door iets heen bent gestapt. Omdat veel vrouwen graag dansen bedachten we toen het woord 'eierdans'. Niet de leukste dans, maar wel onontkoombaar voor jonge vrouwen en meisjes.

Wanneer ik met meisjes, jonge en oudere moslimvrouwen over de houding van Nederlanders praat, zeggen ze keer op keer:

' Ze begrijpen ons niet
en hebben meestal niet door
dat ze ons niet begrijpen'.

' Ze denken verkeerd over de Islam
en geloven ons niet als we goed over ons geloof praten.
Ze zijn zelf geen Moslim maar denken dat ze het toch beter weten'.

' Ze bedoelen het goed
maar op deze manier
kunnen we weinig met die goede bedoelingen'.

‘Waarom denken ze zo klein over ons en ons geloof?’

Opmerkelijk.
Wees eens eerlijk, is het zo of denken we het beter te weten.

Een vredige groet van ds. Corry Nicolay.