De stem van Nelson Mandela leeft voort in de uitdaging ons bewust te maken van innerlijke kracht.
Wanneer ik het gedicht gebruik in kerk, moskee, synagoge, mandir, soefi tempel en tijdens lezingen, merk ik steeds weer dat mensen het ervaren als kostbaar en inspirerend. Daardoor kijk je anders naar jezelf en naar andere mensen. Zo vroeg een Nederlands meisje vroeg aan Nelson Mandela: ‘Ik ben Nederlandse van Turkse afkomst en dat zie je aan mij. Hoe ziet u naar mij?’ Mandela zei: ‘Ik zie geen huidskleur, afkomst of religie, maar ik zie mensen, unieke mensen.’ Net zo kunnen al die mensen stralen 'Als de zon'.orig jaar ging Nelson Mandela op 5 december heen. Tijdens zijn leven wijst hij op de vijf vrijheden die ieder mens heeft.
- De vrijheid te zien en te horen wat hier is en wat hier niet zou moeten zijn.
- De vrijheid te zeggen wat men voelt en denkt en niet wat men hoort te zeggen.
- De vrijheid te vragen om wat men graag wil hebben en niet altijd te wachten op toestemming.
- De vrijheid risico’s voor zichzelf te nemen en niet alleen maar te kiezen voor veiligheid zonder ooit in beweging te komen.
Daarover gaat het gedicht wat Mandela in zijn rede gebruikte toen hij in 1994 president van Zuid-Afrika werd.
Het staat in Marianne Williamson haar boek 'A return to love'.
Door het gedicht rechts te plaatsen, kijk je al anders dan je gewend bent.
Onze diepste angst
is niet dat we onmachtig zouden zijn.
Onze diepste angst betreft juist
onze niet te meten kracht.
Niet de duisternis, maar het licht in ons
is wat we het meeste vrezen.
We vragen onszelf af:
‘Wie ben ik wel om mijzelf briljant,
schitterend, geweldig te achten?
Maar waarom zou je dat niet zijn?
Je bent een kind van God!
Je dient de wereld niet, door jezelf klein te houden.
Er wordt geen licht verspreid, als de mensen om je heen
hun zekerheid ontlenen aan jouw kleinheid.
We zijn bestemd om te stralen, zoals kinderen dat doen.
We zijn geboren om de glorie Gods
die in ons is te openbaren.
De glorie is niet slechts in enkelen,
maar in ieder mens aanwezig.
En als we ons licht laten schijnen,
schept dat voor de ander
de mogelijkheid hetzelfde te doen.
Als we van onze diepste angst bevrijd zijn,
zal alleen onze nabijheid anderen bevrijden.
Wanneer ik het gedicht gebruik in kerk, moskee, synagoge, mandir, soefi tempel en tijdens lezingen, merk ik steeds weer dat mensen het ervaren als kostbaar en inspirerend. Daardoor kijk je anders naar jezelf en naar andere mensen. Zo vroeg een Nederlands meisje vroeg aan Nelson Mandela: ‘Ik ben Nederlandse van Turkse afkomst en dat zie je aan mij. Hoe ziet u naar mij?’ Mandela zei: ‘Ik zie geen huidskleur, afkomst of religie, maar ik zie mensen, unieke mensen.’ Net zo kunnen al die mensen stralen 'Als de zon'.
Corry Nicolay is PKN predikant kleurrijke communicatie.
(corrynicolay@hetnet.nl - www.kleurrijkgeloven.nl)