EEN WEEKEND ZONDAG De studiedag is interessant, maar ook de winkeltjes lokken.
Na de geestelijke verrijking loop ik genietend langs de winkeltjes bij de Amsterdamse grachten en blijf staan bij een mooi joods boek in een joodse winkel. Snel binnenlopen en vragen wat het kost. Maar de winkeldeur geeft niet mee. Vreemd, het is toch zaterdag. En dan weet ik weer wat ik eigenlijk best wel weet. Natuurlijk, het is zaterdag, sabbat voor de joden. 'Open van zondag t/m vrijdag' staat voor mijn neus op de deur.
Met een glimlach denk ik aan onze kleurrijke samenleving, waarin het door het islamitische, joodse en christelijke geloof drie dagen lang een weekend 'zondag' is.
De vrijdag is voor de Moslims, de zaterdag voor de Joden en de zondag voor de Christenen de van God ontvangen wekelijkse rustdag met samenkomsten rond het Woord van God in de Koran, Bijbel en Thora.
Morgen is de joodse winkel open. Maar voor mij is de zondag nu eenmaal niet een dag is om te gaan winkelen. Het valt me op hoe weinig ik er spontaan aan denk dat de zaterdag voor de Joden als het ware ‘zondag’ is. Doordat ik veel met Moslims samenwerk, weet ik goed dat de vrijdag hun 'zondag' is.

Met een gevoel van spijt loop ik door, best een mooi boek. Tegelijk voel ik respect voor de joodse eigenaar. Terwijl steeds meer mensen vinden dat ook op zondag de winkeldeuren open moeten zijn, respecteert deze Jood de sabbat en heeft de winkel op de koopgrage zaterdag gesloten. Door de discussie rond de koopzondag, staan Christenen voor dezelfde vraag als de Joden en Moslims die in ons land wonen. De vraag hoe zij om gaan met hun wekelijkse centrale geloofsdag zondag, nu de overheid de christelijke identiteit van de zondag steeds meer loslaat en openstelt voor het economisch verkeer.
In de volgende straat staat de deur van het Turkse winkeltje open, terwijl op het winkelruit staat dat zij elke vrijdag maar beperkt zijn geopend. Ik loop binnen en ga met gevulde paprika's en een Turks brood terug naar huis.

Corry Nicolay, predikant interreligieuze communicatie.