Tijdens de Ramadan eten en drinken de vastende Moslim niet van zonsopgang tot zonsondergang. Toen ik in 1980 Moslims leerde kennen, dacht ik dat het vasten vooral een zaak was van moeten en dwang. Ik heb gemerkt dat dit niet waar is. De imam van Heerenveen wijst erop dat het vasten alleen een waardevolle betekenis heeft wanneer het uit je hart komt en je het dus van harte doet. ‘Vasten tegen je wil is als een leugen en kun je beter niet doen.’
Zo zegt Zeliha stralend: ‘Ik verlang elk jaar naar de Ramadan, want ik sta volledig achter het vasten en het voelt heel bijzonder. Ik voel dat het mij goed doet en laat dat niet bederven door iets negatiefs. Ik voel tijdens het vasten de vrede in mij groeien en wil graag dat anderen dat aan mij merken. Tijdens mijn werk in de winkel zet ik gewoon koffie en thee voor mijn collega’s, want zij hoeven geen last van mijn vasten te hebben. Ik wil juist laten merken hoe belangrijk ik het vind om rekening met anderen te houden en hoe belangrijk vrede tussen mensen voor mij als Moslim is.’ Toen Zeliha zwanger was, vastte ze niet, want het vasten geldt niet voor zieke mensen, zwangere vrouwen en oude mensen. Het vasten moet je namelijk goed doen en leiden tot lichamelijk en geestelijk welzijn. Het vasten mag niet ten koste van de gezondheid gaan. Kinderen beneden 12 jaar proberen het vasten één of enkele dagen vol te houden, wat door hun ouders op gemoedelijke manier wordt gewaardeerd. Na hun 12e jaar is de keus aan henzelf op welke manier ze de stem van hun hart willen volgen.
Moslims geloven dat in de maand Ramadan de Koran aan Mohammed is geopenbaard. Tijdens de 30 vastendagen worden elke nacht in de moskee 30 bladzijden uit de Koran gereciteerd, zodat na 30 nachten de hele Koran is gelezen. Al met al is het een stevige aanslag op de stem van de imam. Door deze lezingen, het gezamenlijk bidden en het samen spreken over de gelezen teksten vindt een intense bezinning op het gelovig leven plaats, een leven wat moet leiden tot vrede. Want daar gaat het om bij het vasten: om vrede. De woorden IslaM en MoSLim zijn afgeleid van het Arabische woord SaLaaM, wat hetzelfde betekent als het Hebreeuwse woord ShaLoM. In beide Aziatische talen, het arabisch en het hebreeuws, betekent de lettercombinatie SLM: vrede. In een godsdienst heeft het woord vrede ook een gelovige betekenis. Zo betekent in het Jodendom ShaLoM en de Islam SaLaaM: de Vrede van God. Een vrede, die je als Geschenk van God in je hart ontvangt en die je samen met mensen hoort te leven. De Islam is dus, net als het Christendom en Jodendom een vrede-lievende godsdienst. Wie het Islamitische, Christelijke en Joodse geloof op een andere manier gebruikt, bijvoorbeeld voor religieus fanatisme en geweld, handelt in strijd met het eigen geloof. En dat is volgens de doorsnee Moslim, Jood en Christen het ergste wat je met je geloof kunt doen.
Corry Nicolay is PKN predikant interreligieuze communicatie.