Ik ben zo’n 3000 km. van huis en voel me thuis en welkom. Turkije is een prachtig land met een rijke Islamitische cultuur en een even rijke Christelijke geschiedenis. Denk aan de apostel Paulus in Efese, het graf van Lucas, de Johannes Kathedraal en het heilige Meyrama, waarvan wordt verteld dat Maria (Meyrem) daar de laatste jaren van haar leven samen met Johannes heeft gewoond. Meyrama is een bedevaartsoord voor Christenen en Moslims, omdat Maria heilig is in beide godsdiensten als moeder van Jezus. Christenen belijden Jezus als de Zoon van God en voor Moslims is Jezus een Heilige Profeet. Steeds weer ervaar ik in Turkije hoe de christelijke geschiedenis en islamitische werkelijkheid in elkaar grijpen.

In het ziekenhuis in Istanboel vallen we in elkaars armen. Haar man heeft een verschrikkelijk ongeluk gehad en is zwaar gewond. Haar verdriet en ontreddering zijn groot. In Turkije is het heel gewoon om dan ook over je geloof te praten. Via de telefoon hebben we elkaar regelmatig gesproken en vertel ik haar dat ik in gedachten bij hen ben, ook wanneer ik bid. Wanneer we elkaar omarmen en steun bij elkaar zoeken, vertelt ze dat ze daardoor ook zelf heeft gebeden. Ze merkt hoe veilig dat voelt en ervaart een intens gevoel van rust wanneer ze alles aan Allah/God vertelt. Vragen hoeft ze niet aan God te stellen. Want ze gelooft als jonge Moslima dat Allah weet wat je nodig hebt, ook in deze verdrietige en moeilijke situatie met haar man. Wanneer we samen bidden brengen we die vele innerlijke gevoelens bij de begrijpende, steunende nabijheid en Zegen van Allah. Want daarvoor mogen we ons als mens openen.
Zij vindt het heel vanzelfsprekend dat er één God is, die zij in het Arabisch Allah noemt. Want zij gelooft: ‘Er is geen God dan God’. En we geloven alle twee in de God voor Joden, Christenen en Moslims. Volgens de Koran zijn namelijk al die gelovigen,mensen van Heilige Boeken: de Tenach, Bijbel en Koran.
Ieder ervaren we hoe het bidden tot God/Allah een veilig gevoel geeft en wonderlijk steunt. Zij vertelt ook nog dat het voor haar een heel bijzonder gevoel is wanneer een ander voor haar bidt. ‘Dat tilt je even op en het steunt echt!’ Ze weet dat ik ook thuis in Nederland voor haar, haar man en hun beide kinderen blijf bidden.

Corry Nicolay is PKN predikant interreligieuze communicatie.