Christenen bepalen hun levenshouding vanuit het geloof in God en in Jezus die als Christus wordt beleden. Dit vormt een kostbare band tussen Christenen onderling. In de dagelijks praktijk is er ook verdeeldheid onder Christenen zelf ten aanzien van elkaars geloofsbeleving rond Jezus. We denken verschillend over Jezus. Net zo is dat bij Moslims. Vaak wordt amper beseft dat we uitstekend over de Godsbeleving en over Jezus kunnen spreken met Moslims

Jezus wordt in het Christelijke geloof Messias of Christus genoemd, wat Gezalfde betekent. De naam Jezus betekent: God redt. Jezus is 'gezalfd' met Gods woord en met Goddelijke aanwezigheid en door Jezus licht Gods reddend handelen in het bijzonder op. De naam Christus is als zo belangrijk ervaren, dat volgelingen zich daar naar zijn gaan noemen: Christenen. Als gezalfden mogen mensen leven en bij het gezalfd zijn hoort een Woord om vanuit te leven. Maar niet alleen de christelijke, ook andere godsdiensten kennen Jezus.

In het geloofsboek van de Islam, de Koran, staat ook het Evangelie van Jezus, het 'Injil'. Hierin komt bv. ook de bergrede voor. Jezus wordt door Moslims geëerd als dienaar van God en erkend als een belangrijk profeet. Jezus is voor hen niet de zoon van God en is in de Koran niet aan het kruis gestorven. Jezus is aan het einde van zijn leven rechtstreeks opgenomen door God in het hemelse. Moslims zullen nooit geringschattend of spottend over Jezus spreken, daar is Jezus hen veel te heilig voor.
Wanneer een Christen dit wel over Mohammed doet, wordt terecht de vraag gesteld: 'Waarom, wij doen dit toch ook niet over Jezus?' In moskeeën staat Jezus' naam geschreven (Isa in het arabisch) en kom je uitspraken van Jezus tegen. Mensen heten Isa en dragen met eerbied deze naam.

De aanwezigheid van de Islam wijst erop dat we uiterst zorgvuldig met Jezus om moeten gaan. Het is letterlijk en figuurlijk zonde om door het getuigen van Jezus scheiding tussen mensen te laten gebeuren. Vanuit het geloof in Jezus als de Christus merkt de ander niet in eerste instantie onze geloofsbeleving, maar wel onze geloofshouding, onze levenshouding. Ademt die de geest van Christus uit? Wanneer gelovigen verschillend over Jezus denken, kunnen eerst de gezamenlijke punten worden gezocht. En die zijn er.
Bij het ervaren van de ruimte van herkenning, kunnen zoekend en tastend verschillen aan elkaar worden uitgelegd. Enkel wanneer de ander de ruimte van begrip van het eigen geloof ervaart, kan Gods Geest hierbij waaien. Door te luisteren naar elkaar, door in openheid de waarde van de ander alleen maar te willen begrijpen, wordt gesproken worden over een geloof wat voor iemand leeft. Het Woord zal dan springlevend blijken te zijn en zal regels en scheidingen niet opheffen, maar wel overstijgen.
Het onderscheid rond Jezus kan mensen doen opstaan in een oprechte zoektocht naar elkaar zoals we zijn. Mensen geschapen door die Ene Schepper van Leven. Mensen die de weg van herkenning en verschijning willen gaan. Voor Christenen de weg van Pasen naar Pinksteren.

Corry Nicolay is PKN predikant interreligieuze communicatie. (corrynicolay@hetmet.nl - www.kleurrijkgeloven.nl) tnet.nl