Vanuit Kathmandu, de hoofdstad van Nepal vliegen we naar Lhasa, de hoofdstad van Tibet. Lhasa ligt op 3450 meter hoogte en de eerste uren happen we wat naar adem. Maar dat went gelukkig snel. Door veel te drinken blijven onze longen soepel en drogen niet uit op die grote hoogte. De volgende dag omringt een stralende blauwe lucht het ‘Juwelenpark’, het Zomerpaleis van de Dalai Lama. Overal om ons heen zien we de kleuren die centraal staan in de Boeddhistische levensovertuiging: blauw, wit, rood, groen en geel. Het zijn de vijf elementen van het leven: blauw is de lucht, wit is de wolken, rood is het vuur, groen is het water en geel is de aarde. Het zijn de kleuren die elke Stupa versieren en het zijn de kleuren van de gebedsvlaggetjes die waaien in de wind. Een Stupa is een Boeddhistisch heiligdom, waarvan de punt omhoog wijst en de ingang op het Oosten heeft, daar waar de zon het duister van de nacht verdrijft. De Stupa wijst naar de lucht, het hemelse.

De kleuren blauw, wit, rood, groen en geel zijn ook voor mij als Christen vertrouwd. Maar ja wat wil je ook, het Hindoeïsme en Boeddhisme hebben tenslotte al veel oudere papieren en dus oudere wijsheden dan het Christendom. Ik geloof dat wijsheden alle eeuwen door meegenomen worden door mensen en steeds weer vanuit eigen beleving en geloof betekenis krijgen. Want ook ik ken de vijf levenskleuren die voorkomen in de verschillende Christelijke kerken. Zo is de kleur blauw van de iconen als de kleur van het wereldse waar ook de lucht bij hoort, de kleur wit van het reine, het hemelse, de kleur rood vertelt over het vuur van Heiligheid en van liefde, over dat wat een mens kan doen open bloeien als een bloem. Als een lotus, zegt het Boeddhisme. De kleur groen is de kleur van hoop, de kleur die vertelt dat wanneer in de winter alles doods lijkt nog steeds levens- en bloeikracht in de bomen en planten leeft. De kleur geel is het goud van het hemelse wat mensen op aarde zichtbaar kunnen maken door hun manier van leven. De kleuren zijn in de beelden van de Boeddha de juwelen in de lotus, die tere en tegelijk krachtige levensbloem.

En dan wijst onze Tibetaanse gids omhoog en zien we het blauwe plafond met de gele balken. ‘Kijk’, zegt hij, ‘de lucht (blauw) en de aarde (geel) komen in het plafond samen.’ Het ontroert mij. Wat prachtig. Het doet me denken aan de hemel en aarde die elkaar kunnen raken door onze manier van mens-zijn, onze manier van leven.
Dat kan door Verlichting, zegt de Boeddist. Open je voor de parels van het leven, open je voor de vier edele waarheden:

• 1. Er is leed. 'Het leven zit vol pijn en verdriet'.
• 2. De oorzaak van die pijn en verdriet is het niet tevreden zijn, de begeerte, hechten aan het leven.
• 3. Het leed kan ophouden te bestaan door je los te maken van begeerte, door verlichting.
• 4. Volg daarom het achtvoudige pad van: juist inzicht, levensdoel, mild leven, sterven, denken, mediteren, van levenswaarden en de dood.

Ik kijk naar het plafond, zie de uitnodiging van hemel en aarde en denk aan aloude woorden:
Niet wat wij van elkaar weten is belangrijk,
belangrijk is wat wij voor elkaar betekenen. Ik knipoog naar de levensjuwelen van het plafond en zie de levenskleuren op de gebedsvlaggetjes waaien in de lucht. Het is goed om hier te zijn en de sfeer van mildheid en mededogen te mogen inademen.

Corry Nicolay is PKN predikant interreligieuze communicatie. (corrynicolay@hetnet.nl - www.kleurrijkgeloven.nl)