Met woorden (logos) teken je voor de ander een plaatje (dia) van dat wat jij belangrijk vindt.
Niet belangrijk is het eens zijn, maar welk het willen begrijpen.
In die ruimte kunnen zich goede en wonderlijke ontdekkingen openvouwen.
In die ruimte liggen kansen voor de ander en voor jezelf.
Proef eerst deze 4 kansen en speel er dan eens mee.

1. Probeer de ander te begrijpen zoals zij of hij begrepen wil worden.
   Dat vraagt van ieder, om niet eerst naar de eigen beeldvorming en voor-oordelen te luisteren, maar enkel goed naar de ander te luisteren. Het wil niet zeggen dat je het in alles met de nader eens bent, maa dat je de ander in haar en zijn recht laat.
2. Vergelijk niet het eigen ideaal met de werkelijkheid van de ander.
   Christenen zeggen wel eens dat het Christendom een godsdienst van vrede is , maar de Islam een godsdienst van geweld en oorlog. Terwijl ook de Islam, net als het Christendom, een godsdienst van vrede, van Salaam, is. En omgekeerd kent ook het Christendom geschiedenissen van geweld. Dus: of idealen vergelijken met idealen, of werkelijkheid vergelijken met werkelijkheid.
3. Probeer aandacht te geven aan het beste in de godsdienst van de ander en niet alleen aan de minder aantrekkelijke punten van de ander.
   Probeer eens het beste te bedenken van het Christelijke en Islamitische geloof. Leg dat eerst aan elkaar uit.
4. Je mag wel kritische vragen stellen, maar wees dan ook bereid tot zelfkritiek.
   Stel open kritische vragen en geen vragen waar het eigen oordeel al in door klinkt. Zie vragen en kritiek niet als aanval, maar als welgemeende belangstelling.

Kom, speel met het kwartet en ontdek.

Knipoog van Corry Nicolay, interreligieus predikant