Tijdens de zomervakantie trekken mijn man en ik met onze camper door Turkije.
Zo’n 3000 km. van huis voelen we ons thuis en welkom. Turkije is een prachtig land met een rijke Islamitische cultuur en een even rijke Christelijke geschiedenis. Denk aan de apostel Paulus in Efese, het graf van Lucas, de Johannes Kathedraal en het heilige Meyrama, waarvan wordt verteld dat Maria (Meyrem) daar de laatste jaren van haar leven samen met Johannes heeft gewoond. Meyrama is een bedevaartsoord voor Christenen en Moslims, omdat Maria Heilig is in beide godsdiensten als moeder van Jezus, die Christenen als Zoon van God belijden en Moslims als Heilige Profeet.

We gaan natuurlijk ook op bezoek bij vriendinnen en vrienden, bij Turkse mensen die lang in Friesland hebben gewoond, waar ik veel mee heb samengewerkt en die terug zijn gegaan.
In Ankara hollen mijn vriendin en ik in elkaars armen. Het is heerlijk om elkaar weer echt te zien, te voelen en om uren bij te praten. En in Turkije is het heel gewoon om dan ook over je geloof te praten, over dat wat je belangrijk vind in het leven.

Ik ervaar dat heel ontroerend wanneer we in Istanboel op bezoek gaan bij andere vrienden. Hij heeft een ernstig motorongeluk gehad en ligt zwaar gewond in het ziekenhuis. Via de telefoon hebben we elkaar al gesproken en vertel ik haar dat ik in gedachten bij hen ben, ook wanneer ik bid. Wanneer we elkaar omarmen en steun bij elkaar zoeken, vertelt ze dat ze daardoor ook zelf heeft gebeden. Ze merkt hoe veilig dat voelt en ervaart een intens gevoel van rust wanneer ze alles aan Allah te vertelt. Vragen hoeft niet, want ze gelooft als jonge Moslima dat Allah weet wat je nodig hebt, ook in deze verdrietige en moeilijke situatie met haar man. Wanneer we samen bidden brengen we die vele innerlijke gevoelens bij de Zegen van Allah. Want daarvoor mag je je als mens openen.
Zij vindt het heel vanzelfsprekend dat er één God is, die zij in het Arabisch Allah noemt. Eén God voor Joden, Christenen en Moslims, volgens de Koran allemaal mensen van de Heilige Boeken: de Tenach, Bijbel en Koran. En het bidden tot die ene God geeft een veilig gevoel en het steunt wonderlijk.
Zij vertelt dat het voor haar een heel bijzonder gevoel is wanneer een ander voor je bid. Dat tilt je even op en het steunt echt! Ze weet dat ik ook thuis in Nederland voor haar, haar man en hun beide kinderen blijf bidden

Corry Nicolay is interreligieus PKN predikant